De pacht is een zéér complexe en vaak onbekende materie, zelfs voor de belanghebbende partijen.
De praktijk toont dat de landelijke wereld niet altijd op de hoogte is van de wettelijke bepalingen rond de Wet, inclusief het correct berekenen van de prijs.

De Pachtwet is een burgerlijke zaak en vindt haar oorsprong in het Burgerlijk Wetboek en meer bepaald de Wet van 4 november 1969.
Deze wet introduceerde de specifieke regels voor pachtovereenkomsten en de beperking van de pachtprijzenonderwerp dat we in dit kort artikel zullen behandelen.

De berekening van de pacht zelf is zéér eenvoudig, aangezien deze neerkomt op een vermenigvuldiging van het niet-geïndexeerd kadastraal inkomen door de pachtcoëfficiënt. Deze wordt om de drie jaar door een "pachtprijzencommissie" geëvalueerd.

In Vlaanderen bestaat deze Commissie uit ten minste drie pachters (landbouwers), drie grondeigenaars en een ambtenaar van het Vlaamse Ministerie van Landbouw en Visserij die het voorzitterschap bekleedt.

De pachtprijscoëfficiënten variëren van de ene landbouwstreek tot de andere. Deze variaties kunnen groter of kleiner zijn afhankelijk van de grond in het genoemde gebied.
Door hier te klikkenkrijgt u toegang tot de kaart van de verschillende landbouwgebieden van België. Hiermee kan u dan bepalen in welk gebied uw grond zich bevindt.

Om de drie jaar worden de coëfficienten herzien.
De laatste herziening vond plaats in 2019 en is van kracht tussen 13 december 2019 en 12 december 2022.
De coëfficienten worden zowel op gras- als akkerland toegepast, op gebouwen daarentegen gelden andere coëfficienten die u hieronder ook kan terugvinden.

Hieronder vindt u de toepassingscoëfficiënten voor landbouwgrond, van 13/12/2019 tot 12/12/2022 in het Vlaamse Gewest: